Melkfles

Sinds wij hier in de Pyreneeën wonen hebben wij de chance elke week melk van de melkfles te kunnen drinken. Vers van de markt, vers van de koe, gemolken door boerin Angélique, met wie we graag een babbeltje slaan. Ah, is de koe nog steeds niet bevallen? Is ze al tien dagen overtijd? Deze week kunnen we maar twee liter meenemen omdat we moeten delen met iedereen? Ook goed, het smaakt even heerlijk.

Angelique’s koeien grazen het grootste deel van het jaar buiten in de velden, en eten in de winter hooi (geen granen). Het is een kleine gezellige kliek van een vijftiental koetjes. Ze worden goed behandeld, ze hebben een goed leven.

Verse, volle, rauwe melk… ik had het nog nooit geproefd. In België zag ik het één keer per week in de biowinkel staan voor 2,70 euro per liter. Een prijs die me niet in verleiding bracht. Een tijdje later las ik een boek over hoe gezond rauwe melk eigenlijk wel is (niet te vergelijken met gepasteuriseerde of gehomogeniseerde melk uit de supermarkt waarin geen ‘goede bacteriën’ voor de darmflora meer zitten, en ook geen enzymen die we nodig hebben om melk te kunnen verteren… wat veel lactose-”allergieën” oplevert).

Gezond. Ja, ik merk het. En mijn vriend, die voordien eczeem kreeg van melkproducten, ook. We verteren Angelique haar rauwe melk zonder ook maar het minste probleem, en oooooh, wat - is - ze -lekkerrrr !!! Heerlijk romig, een echte lekkernij. (die romigheid van de volle melk is zelfs gezond: melk van grasgevoerde koeien bevat vitamines A en D, die zitten in het vet, en zijn nodig om de minderalen uit melk te kunnen opnemen - hoe jammer die daaruit te halen voor halfvolle of magere melk, dat maakt er een leeg product van).

Ik was vroeger een zoetebek. Ik verslond koekjes, taart en chocolade met grote goesting (vraag het maar aan mijn familie!). Door meer pure, natuurlijke producten te gaan eten is die drang naar zoet beetje bij beetje vanzelf voor een groot stuk weggegaan. Maar sinds ik hier volle melk van de boerderij drink, vind ik zoet zelfs niet eens lekker meer. Mijn comfortfood is nu verse melk! (en zuurdesemcroissants van de markt op zaterdag - maar die zijn niet zoet)

Melk is goed voor elk, het is waar. Maar niet eender welke melk.

En wat zit de natuur toch goed in elkaar. Iets dat gezond is ook zooooo lekker maken. Danku, koetjes.

Previous
Previous

Moestuinieren

Next
Next

Hoe ik simpel leef